www.mojamuzyka9598.fora.pl

Janusz 'Royal' Ochmann

Piotr Adamczyk - Pożądanie mieszka w szafie

''Mógłbym się nazywać Al Pacino, a nazywam się Piotr Adamczyk. Inicjały niby takie same. Zaczynamy się podobnie, ale dalej wszystko idzie już inaczej. Mógłbym się też nazywać Dustin Hoffman, Russell Crowe, Colin Firth albo przynajmniej Johnny Depp. A nazywam się jak ten polski aktor, który grał polskiego papieża. Cały naród kochał polskiego papieża; myślę, że sporo się z tego przeniosło na Piotra Adamczyka, tamtego aktora, a mnie ominęło''.

Pełna humoru powieść miejska, której akcja rozgrywa się we Wrocławiu. Po świecie mediów i męskich uniesień prowadzi nas Piotr Adamczyk, mężczyzna o nazwisku popularnego aktora. W wyniku szeregu pomyłek przychodzi mu zmierzyć się z blaskiem nie swojej sławy i zainteresowaniem nienależnych mu kobiet.

Pełna liryzmu, ale i erotyki powieść o totalnym pożądaniu i zagubieniu. O pożądaniu kobiet, sławy, sukcesów, a także codziennych przedmiotów. O zagubieniu w świecie zewnętrznym — w nadmiarze, który przytłacza, nie dając dobrej możliwości wyboru, ale i o zagubieniu w świecie wewnętrznym, we własnych słabościach.

Powieść przedstawia również obraz i skutki powszechnej tabloidyzacji, sięgającej już nie tylko mediów, polityki i życia codziennego, ale także relacji między ludźmi, w tym uczuć, zastępowanych przygodnym seksem.

Baba Lila

Do Madrytu na prośbę pewnego arystokraty przyjeżdża znawca historii sztuki Anthony Whitelands. Szczycący się nienagannymi manierami Anglik ma za zadanie wycenić jeden z obrazów znajdujących się w kolekcji nobliwej rodziny. Nieoczekiwanie odkrywa, że ukrywane w piwnicy dzieło to nieznany akt Velazqueza... Szybko okazuje się, że obraz kryje niejedną tajemnicę.

Walka kotów to najwybitniejsza powieść uwielbianego na całym świecie hiszpańskiego pisarza Eduardo Mendozy. Książka została wyróżniona prestiżową nagrodą Premio Planeta de Novela.

Scretcher

Mo Yan - Kraina wódki

Mo Yan - Obfite piersi, pełne biodra

Baba Lila

Kobieta, która wymyśliła piękno

Zanim stała się słynną marką kosmetyczną, Helena Rubinstein wiodła inne życie. I to jakie, co za nieprawdopodobna przygoda!

Znaliśmy miliarderkę obwieszoną klejnotami, z portretów Dali’ego czy Picassa. Ta „cesarzowa piękna” zmieniła wizerunek kobiety podając jej lustro wiecznej młodości; była niesłychanie pracowita, z ogromną szybkością przemierzała naszą planetę, zatrzymując się zaledwie na chwilę w którymś ze swych wspaniałych domów – ale czy wiadomo, że ta „Hearst w spódnicy” była kiedyś skromną Polką?

Przyszła na świat w roku 1872 w żydowskiej dzielnicy Krakowa, była najstarszą z siedmiu sióstr, na tyle silną, że umiała przeciwstawić się konwenansom. Zawsze była wolna, potrafiła też narzucać swoją wizję. Od Australii, do której wyemigrowała w wieku 24 lat i w której była pionierką w dziedzinie pielęgnacji kosmetycznej, po Nowy Jork gdzie zmarła jako kosmopolityczna księżna w wieku 93 lat, życie Heleny Rubinstein toczyło się jak powieść-rzeka.

Powieść, w której pojawiają się wszystkie talenty tamtych czasów, od Poireta do Chanel, poprzez Louise de Vilmorin; to wspaniała saga, pełna giełdowych krachów, milosnych tragedii, dramatów małżeńskich i utraconych klejnotów.

Izabelcia

,,Nim nadejdzie mróz”

Linda w powieści „Nim nadejdzie mróz” staje właśnie u progu rozpoczęcia pracy w zawodzie policjantki. Zostały jej do tego wydarzenia dokładnie dwa tygodnie. Czas oczekiwania bardzo się jej dłuży. Gdy znika jej przyjaciółka Anna, z którą po latach udało się Lindzie odnowić kontakt, w dziewczynie odzywa się instynkt śledczy. Zwłaszcza, że w tym samym czasie zostaje brutalnie zamordowana starsza kobieta, której nazwisko Linda znalazła w pamiętniku Anny. Niewyjaśnione zdarzenia w okolicy nawarstwiają się, a Linda odkrywa coraz więcej zaskakujących faktów z życia przyjaciółki, które ta przed nią ukrywała. Tropy prowadzą ją w kierunku fanatycznej sekty. Tym samym Linda zaczyna swoje małe, prywatne śledztwo i stara się zainteresować sprawą także policję, zaczynając od ojca. W ten sposób Mankell konstruuje ciekawą fabułę – dla Lindy współudział w prowadzeniu śledztwa, w dodatku szczególnie angażującego ją emocjonalnie, okaże się sprawdzianem jej umiejętności, tuż przed rozpoczęciem służby. Autor znalazł na ten stan bardzo trafne określenie – Linda „przywdziewa niewidzialny mundur”. Bohaterka po raz pierwszy ma okazję zweryfikować wiedzę zdobytą w szkole policyjnej i szybko przekonuje się, że praca policjantów nie wygląda w praktyce tak jak w teorii. Mankell stawia ciekawe pytanie, czy możliwe jest przygotowanie przyszłego policjanta na to, co go naprawdę czeka. Wydaje się, że odpowiedź jest oczywista – te dwa tygodnie przygotowują Lindę do zawodu bardziej niż lata nauki. Dziewczyna doświadcza wachlarza przeżyć i poznaje pracę policjantów od podszewki.

Ale oczywiście na pierwszym planie powieści znajduje się sama sprawa kryminalna, jak zwykle u Mankella dotykająca aktualnych spraw społecznych. W „Nim nadejdzie mróz” Mankell podejmuje się tematu sekt. Powieść wierna jest stylowi, do którego przyzwyczaił nas autor „Mordercy bez twarzy”. Jak to u niego bywa, poznajemy motywacje i dążenia przestępców - w tym wypadku fanatyków religijnych – szkicuje ich psychologiczne portrety, przedstawia ich tok rozumowania. Bardzo mocno zaakcentowany jest też kontrastujący z religijnym zaślepieniem, ateizm Szwedów. Mankell wzbudza u czytelników dylemat natury moralnej – czy wiara jest czymś potrzebnym, czy tylko źródłem nieszczęść. Sama intryga jak zwykle jest misternie utkana, a praca policji przedstawiona dość drobiazgowo. Linda Wallander może nie jest tak interesującą pod względem psychologii postacią jak jej ojciec, ale podobnie jak on, jest bardzo dobrą policjantką i umiejscowienie jej wreszcie na pierwszym planie wydaje się być trafionym pomysłem. Opowiadanie historii niejako z perspektywy kobiety (niejako, bo narracja nie jest pierwszoosobowa) bardzo się Mankellowi udało i powieść zupełnie nie odbiega poziomem od swoich poprzedniczek. Ciekawie wypada relacja Linda – Kurt, w której przenikają się ich dwie role – jako córki i ojca oraz jako nauczyciela i uczennicy. Mam wrażenie, że ich szczególna więź, opierająca się na wzajemnej trosce, a jednocześnie wybuchach ukierunkowanej na siebie nawzajem złości , jest w tej powieści zaakcentowana mocniej niż do tej pory. A sam Kurt, jakie miejsce zajmuje w tej powieści. Wbrew licznym obawom, komisarz Wallander jest nadal silnie obecny na jej kartach. Jedyną różnicą jest to, że, mówiąc językiem filmowym, kamera nie podąża za nim, lecz za jego córką. Wszystko co mówi i robi Kurt, relacjonowane jest nam tak, jak widzi to Linda. Wallander jednak się nie zmienił – nadal jest wybuchowy, stanowczy, trochę przytłoczony życiem i pozbawiony entuzjazmu. Wydaje się, że bez wahania gotów jest ustąpić młodszemu pokoleniu adeptów sztuki policyjnej i na to właśnie tą powieścią przygotował Mankell swoich czytelników.

Janusz 'Royal' Ochmann · Wysłany: Nie 19:05, 10 Mar 2013 Temat postu:

Gringo wśród dzikich plemion

...najwyższy czas napisać o książce, od której zaczęła się moja fascynacja publikacjami opisującymi podróże, jest to ''Gringo wśród dzikich plemion'' i nie ma sensu dyskutować o charakterze i poglądach Wojciecha Cejrowskiego – książka jest po prostu świetna i czyta się ją rewelacyjnie, podobnie jak się ogląda jego reportaże, są po prostu w dechę ;)

Izabelcia · Wysłany: Pon 22:31, 11 Mar 2013 Temat postu:

Osobliwy dom pani Peregrine

Każde dziecko pragnie przed snem usłyszeć bajkę na dobranoc. Siedmioletni Damian nie zaliczał się do wyjątków. Każdego wieczoru, tuż przed snem przenosił się do świata magicznych i cudownych opowieści, gdzie poprzez perypetie fikcyjnych bohaterów, poznawał nowe mądrości życiowe. I tak też, Czerwony Kapturek nauczył go dystansu do nieznajomych, Jaś i Małgosia pokazali jak ważne jest wsparcie drugiej osoby, a dzięki Kopciuszkowi dowiedział się, że to uczciwość i dobroć serca królują nad błyskotkami i zarozumialstwem. Siedmiolatek zapragnął jednak usłyszeć o czymś innym, o czymś bardziej prawdziwym i budzącym grozę. Już dawno przestał wierzyć w Świętego Mikołaja i Zębową Wróżkę, więc kwestią czasu było ujawnienie się jego zapędów do powiastek strasznych i trwożnych. Pewnego wieczora poprosił o pomoc jedyną osobę, która poprzez swoje przeżycia mogła znać jakiekolwiek przerażające historyjki.

cePELEm

JAK ULECZYĆ FANATYKA
amos oz

''Jak uleczyć fanatyka'' jest międzynarodowym bestselerem, która podbiła już Europę, a ostatnio święci triumfy w Ameryce. Amos Oz, izraelski pisarz o światowej renomie i autorytet moralny w swoim kraju, w trzech krótkich, pełnych pasji i błyskotliwego humoru esejach bada naturę fanatyzmu i zastanawia się jakie zastosować remedium na tę chorobę. Przekonuje też, że konflikt palestyńsko-izraelski może zostać zażegnany, i w eseju 'Pomiędzy dwiema racjami' podsuwa realistyczne rozwiązanie. Eseje Amosa Oza - pierwotnie wygłoszone w formie wykładów w Tybindze w Niemczech po ataku terrorystycznym na Amerykę 11 września 2001 roku - nabierają szczególnej aktualności w obliczu zaogniającego się w ostatnim czasie konfliktu na Bliskim Wschodzie, a argumenty pisarza brzmią teraz z jeszcze większą mocą.

Baba Lila

Cztery odcienie moralności

Henry James, autor ponad dwudziestu powieści i przeszło stu opowiadań, pisarz w równej mierze amerykański, co brytyjski, krytyk literacki, wymieniany obok Joyce’a, Prousta i Tołstoja jako jeden z tych prozaików, którzy niezasłużenie nie doczekali się Nagrody Nobla.

Tom składa się z czterech opowieści, a rozpoczyna tytułową nowelką, „Daisy Miller”. Napisany w 1878 roku utwór przedstawia sylwetkę młodej kobiety, Annie Miller, będącej zaprzeczeniem skromnej, nieśmiałej niewiasty, jaka mogłaby kojarzyć się z opisywanymi czasami. Daisy żyje chwilą i nie przejmuje się opinią postronnych. Jej postawa kontrastuje z osobą głównego bohatera, Fredericka Winterbourne’a, odpowiedzialnego i uporządkowanego młodego Amerykanina, zauroczonego płochą dziewczyną. Uwagę w opowiadaniu zwracają nietypowy, żywy styl i narrator, który nie jest wszechwiedzący, gros informacji czerpie z pogłosek i nie powstrzymuje się od własnych ocen. James uwypukla zmiany zachodzące w obyczajowości, spowodowane tak końcem stulecia, jak i różnicami w mentalności mieszkańców Europy i Ameryki. Podkreśla także znaczenie przestrzegania reguł obowiązujących w danej społeczności i konsekwencje pójścia pod prąd.

Sięgając po opowiadania Jamesa należy pamiętać o tym, że to, co rewolucyjne w prozie końca XIX i początku XX wieku, dziś nie robi już takiego wrażenia, nie szokuje i nie zaskakuje. Niesprawiedliwością byłoby jednak nie doceniać autora tylko z powodu upływu czasu i oceniać przez pryzmat literatury współczesnej; czytajmy więc Jamesa z otwartym umysłem, poddając się wolno płynącej akcji i potoczystej narracji, smakując wyraziście nakreślone sylwetki postaci i chłonąc cenne komentarze dotyczące społeczeństwa czy ludzkiej natury — zarówno jedno, jak i drugie, nie uległo bowiem wielkim zmianom po dziś dzień.

Izabelcia

Sukienka z mgieł

Akcja powieści dzieje się w kawiarni o pięknej nazwie ” Piwnica pod Liliowym Kapeluszem”. Właścicielką jest Weronika, która w każdej wykonywanej czynności daje sto procent siebie. Ma w sobie wiele pasji, bezgranicznej miłości i dobroci co oczarowuję klientów kawiarni. Jej dobre rady i ofiarowane wsparcie przyciągają do niej ludzi jak magnez. Klientami „Piwnicy pod Liliowym Kapeluszem” są stali bywalcy. Małomówny, który zawsze jest ze swoim laptopem, Andrzejek wiecznie obgryzający paznokcie, matka z córką Klarą chorą na autyzm czy Krystyna Karpieluk ukrywająca siniaki. Każdy z klientów zmaga się ze swoimi problemami i troskami a niektórzy z lękiem związanym z nadchodzącymi zmianami. Niekiedy dobre słowo, prosta rozmowa czy nieoczekiwany splot zdarzeń może wszystko zmienić.

Autorka oddała autentyczność bohaterów przedstawiając je jako barwne i pełnokrwiste postacie. Dlatego też nie można poznawać ich życia i dręczących ich problemów w sposób zimny i obojętny. W powieści nie brakuje silnych emocji i nastrojowego klimatu
„Sukienka z mgieł” to powieść skłaniająca do refleksji i głębokich przemyśleń dotyczących ważnych spraw w życiu każdego człowieka. Jest jedną z niewielu pozycji zapadających głęboko w pamięci czytelnika. Gorąco polecam!

Janusz 'Royal' Ochmann

Szczepan Twardoch - Morfina